คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 147/2503

คำสั่งศาลชั้นต้นที่ว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาจำเลยจะอุทธรณ์ฎีกามิได้เพราะต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226(1) ประกอบด้วย มาตรา 247

(อ้างฎีกาที่ 416/2488)

โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าซื้อไม้จากจำเลยพร้อมทั้งดอกเบี้ยแต่ส่งสำเนาหมายเรียกและสำเนาฟ้องให้จำเลยไม่ได้จึงประกาศทางหนังสือพิมพ์กำหนดวันยื่นคำให้การและวันพิจารณา จำเลยไม่ได้ยื่นคำให้การตามกำหนด ศาลแพ่งสั่งว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การและนัดพิจารณาคดีของโจทก์ฝ่ายเดียว ก่อนวันนัดสืบพยานโจทก์จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องว่า ไม่ทราบประกาศทางหนังสือพิมพ์ ขออนุญาตยื่นคำให้การ โจทก์คัดค้านว่าจำเลยแกล้งประวิงความศาลแพ่งไต่สวนพยานทั้ง 2 ฝ่ายแล้วสั่งยกคำร้องของจำเลย ไม่อนุญาตให้ยื่นคำให้การ

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คำสั่งศาลแพ่งที่ว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การนั้น เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา จะอุทธรณ์ฎีกามิได้ ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226(1) ประกอบด้วย มาตรา 247 ศาลฎีกาไม่รับฎีกาของจำเลย

พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ และยกฎีกาของจำเลย