คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1572/2492

เอกสารเป็นคำสั่งแสดงเจตนากำหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สินอันจะบังเกิดผลบังคับได้ตามกฎหมาย เมื่อตายไปแล้วแม้จะไม่มีคำว่า ยกให้เมื่อตาย แต่ก็มีข้อความและถ้อยคำแสดงอยู่ในตัวแล้วว่าเป็นพินัยกรรมยกทรัพย์ให้แก่ผู้รับเมื่อผู้ทำพินัยกรรมตายแล้ว จึงถือว่าเป็นพินัยกรรมตามกฎหมาย

ถ้าการตกเติมพินัยกรรมมิได้ปฏิบัติเช่นเดียวกับการทำพินัยกรรม ข้อตกเติมก็ไม่สมบูรณ์ในเฉพาะส่วนนั้น แต่ตัวพินัยกรรมที่เคยสมบูรณ์ ยังสมบูรณ์อยู่ตามเดิม หาทำให้พินัยกรรมดีพลอยเสียไปเพราะการตกเติมแก้ไขไม่

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยแบ่งที่บ้านที่นาอันเป็นมรดกนายทุ่ม นางเนียม บิดามารดาโจทก์จากจำเลยจำเลยให้การว่า ที่บ้านที่นาเป็นสินเดิมของนายทุ่ม ๆ ได้ทำพินัยกรรมยกที่ 2 แปลงให้จำเลยที่ 2 แล้วจำเลยที่ 1 ปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวข้องกับมรดกรายนี้ ระหว่างพิจารณามีนายล้วน นายชื่นร้องขอแบ่งมรดกรายนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาได้พิเคราะห์เอกสารแล้วเห็นว่า เป็นคำสั่งแสดงเจตนากำหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สิน อันจะบังเกิดผลบังคับได้ตามกฎหมาย เมื่อตายไปแล้ว แม้จะไม่มีคำว่า ยกให้เมื่อตาย แต่ก็มีข้อความและถ้อยคำแสดงอยู่ในตัวแล้วว่า เป็นพินัยกรรมยกทรัพย์ให้แก่ผู้รับเมื่อผู้ทำพินัยกรรมตายแล้ว จึงถือว่าเป็นพินัยกรรมตามกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า การตกเติมพินัยกรรมให้ปฏิบัติเช่นเดียวกันกับการทำพินัยกรรมนั้น ถูกต้องแล้ว แต่ถ้าการตกเติมที่มิได้ปฏิบัติเช่นเดียวกับการทำพินัยกรรม ข้อตกเติมก็เป็นโมฆะในเฉพาะส่วนนั้นแต่ตัวพินัยกรรมที่เคยสมบูรณ์ ยังสมบูรณ์ดีอยู่ตามเดิม และข้อตกเติมในพินัยกรรมนี้ก็ไม่สำคัญประการใด

พิพากษายืน