คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1572/2492

เอกสารเป็นคำสั่งแสดงเจตนากำหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สิน อันจะบังเกิดผลบังคับได้ตามกฎหมาย เมื่อตายไปแล้ว แม้จะไม่มีคำว่า ยกให้เมื่อตาย แต่ก็มีข้อความและถ้อยคำแสดงอยู่ในตัวแล้วว่าเป็นพินัยกรรม์ยกทรัพย์ให้แก่ผู้รับเมื่อผู้ทำพินัยกรรมตายแล้ว จึงถือว่าเป็นพินัยกรรม์ตามกฎหมาย

ถ้าการตกเดิมพินัยกรรมมิได้ปฏิบัติเช่นเดียวกับการทำพินัยกรรม ข้อตกเติมก็ไม่สมบูรณ์ในฉะเพาะส่วนนั้น แต่ตัวพินัยกรรมที่เคยสมบูรณ์ ยังสมบูรณ์อยู่ตามเดิม หาทำให้พินัยกรรม์ดีพลอยเสียไปเพราะการตกเติมแก้ไขไม่

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยแบ่งที่บ้านที่นาอันเป็นมฤดกนายทุ่ม นางเนียม บิดามารดาโจทก์จากจำเลยจำเลยให้การว่า ที่บ้านที่นาเป็นสินเดิมของนายทุ่ม ๆ ได้ทำพินัยกรรม์ยกที่ ๒ แปลงให้จำเลยที่ ๒ แล้ว จำเลยที่ ๑ ปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวข้องกับมฤดกรายนี้ ระหว่างพิจารณามีนายล้วน นายชื่นร้องขอแบ่งมฤดกรายนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาได้พิเคราะห์เอกสารแล้วเห็นว่า เป็นคำสั่งแสดงเจตนากำหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สิน อันจะบังเกิดผลบังคับได้ตามกฎหมาย เมื่อตายไปแล้ว แม้จะไม่มีคำว่า ยกให้เมื่อตาย แต่ก็มีข้อความและถ้อยคำแสดงอยู่ในตัวแล้วว่า เป็นพินัยกรรม์ยกทรัพย์ให้แก่ผู้รับเมื่อผู้ทำพินัยกรรมตายแล้ว จึงถือว่าเป็นพินัยกรรมตามกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า การตกเติมพินัยกรรม์ให้ปฏิบัติเช่นเดียวกันกับการทำพินัยกรรม์นั้น ถูกต้องแล้ว แต่ถ้าการตกเติมที่มิได้ปฏิบัติเช่นเดียวกับการทำพินัยกรรม์ ข้อตกเติมก็เป็นโมฆะในฉะเพาะส่วนนั้น แต่ตัวพินัยกรรม์ที่เคยสมบูรณ์ ยังสมบูรณ์ก็ดีอยู่ตามเดิม และข้อตกเติมในพินัยกรรมนี้ก็ไม่สำคัญประการใด

พิพากษายืน