คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1698/2493

จำเลยใช้มีดแทงเขาโดยจงใจ และเขาตายเพราะพิษบาดแผลที่จำเลยทำร้าย ดังนี้แม้เป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาก็ย่อมเป็นการละเมิดตามที่กฎหมายบัญญัติไว้

จำเลยถูกฟ้องหาว่า ฆ่าคนตาย จนคดีถึงที่สุด ศาลพิพากษาลงโทษจำเลย ดังนี้ กรณีเข้าตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 51 วรรคสาม ซึ่งบัญญัติให้ถืออายุความตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา168 ซึ่งให้ฟ้องได้ภายใน 10 ปี

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นภริยาและบุตรนายกรี เพ็งใย ซึ่งถูกจำเลยใช้มีดแทงตายเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2491 อัยการได้ฟ้องจำเลยตามคดีอาญาแดงที่ 348/2491 ซึ่งคดีถึงที่สุดแล้ว ศาลฎีกาพิพากษาจำคุกจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา มีกำหนด 8 ปีโจทก์จึงขอให้จำเลยใช้ค่าปลงศพนายกรีรวมทั้งค่าใช้จ่ายเป็นเงิน 2,000 บาท กับให้จำเลยใช้ค่าสินไหมทดแทนให้โจทก์ผู้เป็นภริยาและบุตรคนละ 1,500 บาทรวม 6,000 บาท

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินค่าปลงศพนายกรี 500 บาทค่าอุปการะเลี้ยงดู และอื่น ๆ ต่อโจทก์ 4 คน เป็นเงิน 2,500 บาท รวมเป็นเงิน 3,000 บาท

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เรื่องนี้จำเลยจงใจทำร้ายนายกรี การกระทำของจำเลยเป็นผิดกฎหมาย และนายกรีผู้เสียหายตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกจำเลยทำร้าย แม้จะเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ก็เป็นละเมิดตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ ข้อที่จำเลยคัดค้านว่าโจทก์ฟ้องคดีนี้เกินกว่า 1 ปี นับแต่วันที่นายกรีตายก็มี ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 51 วรรค 3บัญญัติว่า ให้ถืออายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 168 ซึ่งให้ฟ้องได้ภายใน 10 ปี คดีจึงหาขาดอายุความไม่

จึงพิพากษายืน