คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1698/2493

จำเลยใช้มีดแทงเขาโดยจงใจ และเขาตายเพราะพิษบาดแผลที่จำเลยทำร้ายดังนี้แม้เป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ก็ย่อมเป็นการละเมิดตามที่กฎหมายบัญญัติไว้

จำเลยถูกฟ้องหาว่าฆ่าคนตายจนคดีถึงที่สุด ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยดังนี้กรณีเข้าตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 168 ซึ่งให้ฟ้องได้ภายใน 10 ปี

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นภริยาและบุตรนายกรี เพ็งใยซึ่งถูกจำเลยใช้มีดแทงตายเมื่อวันที่ ๒๖ มิถุนายน ๒๔๙๑ อัยการได้ฟ้องจำเลยตามคดีแดงที่ ๓๔๕/๒๔๙๑ ซึ่งคดีถึงที่สุดแล้วศาลฎีกาพิพากษาจำคุกจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนามีกำหนด ๘ ปี โจทก์จึงขอให้จำเลยใช้ค่าปลงศพนายกรีรวมทั้งค่าใช้จ่ายเป็นเงิน ๒,๐๐๐ บาท กับให้จำเลยใช้ค่าสินไหมทดทแนให้โจทก์ผู้เป็นภริยาและบุตรคนละ ๑๕๐๐ บาทรวม ๖,๐๐๐ บาท

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินค่าปลงศพนายกรี ๕๐๐ บาท ค่อุปการะเลี้ยงดู และอื่น ๆ ต่อโจทก์ ๔ คน เป็นเงิน ๒๕๐๐ บาท รวมเป็นเงิน ๓๐๐๐ บาท

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าเรื่องนี้จำเลยจงใจทำร้ายนายกรี การกระทำของจำเลยเป็นผิดกฎหมายและนายกรีผู้เสียหายตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกจำเลยทำร้าย แม้จะเป็นความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาก็เป็นละเมิดตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ ข้อที่จำเลยคัดค้านว่าโจทก์ฟ้องคดีนี้เกินกว่า ๑ ปี นับแต่วันที่นายกรีตาย ก็มี ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๖๘ ซึ่งให้ฟ้องได้ภายใน ๑๐ ปี คดีจึงหาขาดอายุความไม่

จึงพิพากษายืน