คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1780/2497

โจทก์บรรยายฟ้องว่า ขณะเกิดเหตุประชาชนกำลังฟังการทำขวัญนาคอยู่มีคนจะวิวาทกัน จำเลยได้ควักปืนลูกซองพกออกมาถือไว้ด้วยความประมาทปืนได้ลั่นไปถูกผู้ตายซึ่งนั่งฟังการทำขวัญนาคอยู่ถึงแก่ความตาย ดังนี้ เป็นฟ้องที่บรรยายถึงการกระทำว่าจำเลยประมาทอย่างไร พอให้จำเลยเข้าใจฟ้องได้ดีแล้ว

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2496 เวลากลางคืนจำเลยได้บังอาจทำอาวุธปืนลั่นถูกนายละม่อม คงกล่อม ถึงแก่ความตายกล่าวคือ ขณะที่บ้านนายเขิมมีงานทำบุญบวชนาคประชาชนกำลังฟังการทำขวัญนาคอยู่ ได้มีคนท้าทายจะวิวาทกัน จำเลยได้ควักเอาปืนลูกซองพกออกมาถือไว้ด้วยความประมาทปราศจากความระมัดระวังอันควรเป็นวิสัยของปกติชน ปืนได้ลั่นระเบิดขึ้นกระสุนปืนไปถูกนายละม่อมซึ่งนั่งฟังการทำขวัญนาคถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การปฏิเสธว่า เป็นอุบัติเหตุ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดกฎหมายอาญา มาตรา 252 และพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 15) พ.ศ. 2496 ให้จำคุก 3 ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นรับฎีกา เฉพาะข้อกฎหมายว่า ฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องถึงการกระทำที่อ้างว่าจำเลยได้กระทำผิดมาพอสมควรเท่าที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) แล้ว ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น จึงพิพากษายืน