คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1780/2497

โจทก์บรรยายฟ้องว่า ขณะเกิดเหตุประชาชนกำลังฟังการทำขวัญนาคอยู่มีคนจะวิวาทกัน จำเลยได้ควักปืนลูกซองพกออกมาถือไว้ด้วยความประมาทปืนได้ลั่นไปถูกผู้ตายซึ่งนั่งฟังการทำขวัญนาคอยู่ถึงแก่ความตายดังนี้เป็นฟ้องที่บรรยายถึงการกระทำว่าจำเลยประมาทอย่างไร พอให้จำเลยเข้าใจฟ้องได้ดีแล้ว

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๘ พฤษภาคม ๒๔๔๖ เวลากลางคืน จำเลยได้บังอาจทำอาวุธปืนลั่นถูกนายละม่อม คงกล่อม ถึงแก่ความตายกล่าวคือ ขณะที่บ้านนายเขิมมีงานทำบุญบวชนาคประชาชนกำลังการทำขวัญนาคอยู่ ได้มีคนท้าทายจะวิวาทกัน จำเลยได้ควักเอาปืนลูกซองพกออกมาถือไว้ด้วยความประมาทปราศจากความระมัดระวังอันควรเป็นวิสัยของปรกติชน ปืนได้ลั่นระเบิดขึ้นกระสุนปืนไปถูกนายละม่อมซึ่งนั่งฟังการทำขวัญนาคถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การปฏิเสธว่า เป็นอุบัติเหตุ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิด ก.ม.อาญา ม.๒๕๒ และพ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติม ก.ม.อาญา (ฉบับที่ ๑๕) พ.ศ. ๒๔๙๖ ให้จำคุก ๓ ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นรับฎีกา เฉพาะข้อ ก.ม.ว่า ฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องถึงการกระทำที่อ้างว่าจำเลย ได้กระทำผิดมาพอสมควรเท่าที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีตามป.วิ.อาญา ม.๑๕๘(๕) แล้วฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น จึงพิพากษายืน