คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 18/2498

ผู้ตายเข้ามาในห้างนาจำเลยเวลากลางคืนจำเลยเข้าใจว่าเป็นคนร้ายและที่ตรงนั้นมืดไม่ทราบว่าผู้ตายมีอาวุธหรือไม่ จำเลยจึงฟันผู้ตายที่ศีรษะและหน้าหลายทีการกระทำของจำเลยย่อมเป็นการป้องกันตัวและทรัพย์สินเมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า ไม่เป็นการเกินกว่าเหตุก็ต้องยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฆ่านายแก้วตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249

จำเลยรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 15 ปี ลดกึ่งหนึ่งเหลือ 7 ปี 6 เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีได้ความว่าผู้ตายป่วยเพ้อไม่ได้สติเตลิดเข้าไปในห้างนาจำเลยในเวลาราว 22.00 น. จำเลยเข้าใจว่าเป็นคนร้ายที่ตรงนั้นมืดผู้ตายจะมีอาวุธหรือไม่ ไม่อาจรู้ได้ จึงใช้มีดฟันถูกที่ศรีษะและหน้าหลายแผล ผู้ตายตายเพราะบาดแผลที่จำเลยฟันการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุศาลฎีกาพิพากษายืน