คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 206/2499

จำเลยเป็นผู้ก่อเหตุแล้วใช้มีด เฉพาะตัวมีดยาวเกือบคืบแทงผู้ตายถูกที่หน้าท้อง ลำไส้ออกมาจุกปากแผลโลหิตตกในดังนี้พึงคาดหมายได้ว่าย่อมจะเป็นเหตุให้เขาถึงแก่ความตายได้ จึงถือว่าเป็นการฆ่าคนโดยเจตนา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้มีดซุบแทงถูกชายโครงนายหลาบ 1 ทีโดยเจตนาฆ่า นายหลาบตายเพราะพิษบาดแผลในคืนนั้นเอง ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม มาตรา 249, 59 คงจำคุก13 ปี 4 เดือน

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าพิเคราะห์เห็นว่าเป็นกรณีฆ่าคนโดยมิใช่ป้องกัน จำเลยเองเป็นผู้ก่อเหตุ จำเลยใช้อาวุธมีคมเฉพาะตัวมีดยาวเกือบคืบแทงผู้ตายถูกที่สำคัญ การใช้อาวุธทำร้ายในลักษณะเช่นนี้ พึงคาดหมายได้โดยวิสัยธรรมดาว่า ย่อมจะเป็นเหตุให้เขาถึงแก่ความตาย ต้องถือว่าเป็นการฆ่าคนโดยเจตนา

พิพากษายืน