คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 21/2511

ผู้ตายถือมีดขอยาวทั้งมีดและด้ามราว 1 แขน. ออกตามหาจำเลยเพื่อจะฆ่า. เมื่อผู้ตายพบกับจำเลย. มีคนห้ามไม่ให้ผู้ตายทำร้ายจำเลย. ผู้ตายก็ไม่ฟัง. ผู้ตายเข้าฟันจำเลยแต่ผิดด้วยความเมาสุราจึงเซถลาลงไป. พอจะลุกขึ้นจึงถูกจำเลยยิง 3 นัดติดๆกัน. ในเหตุการณ์ฉุกละหุกเช่นนี้ จำเลยไม่อาจคิดได้ว่ายิงสักกี่นัดจึงจะพอยับยั้งผู้ตายได้. แม้ผู้ตายถูกยิงถึง 3 นัด แล้ว ก็ยังลุกขึ้นได้. ตามพฤติการณ์เช่นนี้เป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ฆ่าผู้ตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 จำเลยสู้ว่าป้องกันตัว ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยกับผู้ตายสมัครใจต่อสู้กัน ไม่เป็นการป้องกันตัว พิพากษากลับว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 จำคุก 18 ปี ลดโทษ 1 ใน 3 ตามมาตรา 78 คงจำคุก 12 ปี จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ก่อนเกิดเหตุ ผู้ตายถูกจำเลยชกจมูกเลือดไหลผู้ตายกลับไปบ้านเอามีดขอยาวทั้งตัวมีดและด้ามราว 1 แขนเที่ยวตามหาจำเลย ผู้ตายพูดว่าจะฆ่าจำเลยให้ได้ต่อมาไปพบจำเลยที่บ้านนายยวน นายยวนได้ตะโกนร้องมาจากในบ้านว่าเลิกที ๆ พี่น้องกันอย่าฆ่าฟันกันเลย ต่อมานายสุทินและนายเทอมหลานจำเลยออกมาพูดว่าลุงขอทีเถอะ แต่ผู้ตายไม่ฟังเสียงโดดเข้าฟัน นายสุทินและนายเทอมโดดหนี ผู้ตายเข้าฟันจำเลยแต่ผิด ด้วยความเมาสุราจึงเซถลาไปพอจะลุกขึ้นจึงถูกจำเลยยิง แม้จำเลยได้ยิงไป 3 นัดติด ๆ กันในเหตุการณ์ฉุกละหุกเช่นนี้ จำเลยไม่อาจคาดคิดได้ว่ายิงสักกี่ทีจึงจะพอยับยั้งผู้ตายได้ แม้ผู้ตายถูกยิงถึง 3 นัดแล้ว ก็ยังลุกขึ้นได้ จึงเห็นว่าการที่จำเลยยิง 3 นัดติด ๆ กันในเหตุการณ์เช่นนี้ เป็นการพอสมควรแก่เหตุ จำเลยไม่มีความผิด ศาลชั้นต้นวินิจฉัยชอบแล้ว พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลยพ้นข้อหาไป.