คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 347/2490

นำบุหรี่ต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักร โดยเจตนาหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากรมาตรา 27 บุหรี่ของกลางต้องริบโดยมิต้องคำนึงว่าผู้เป็นเจ้าของจะต้องรู้เห็นในการกระทำผิดด้วยหรือไม่

คดีนี้คงมีปัญหาเฉพาะเรื่องบุหรี่ซิการ์ของกลางซึ่งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาต้องกันให้ริบโดยถือว่าเป็นองค์ของความผิดโดยตรง พระราชบัญญัติศุลกากร (ฉบับที่ 9) พ.ศ. 2482 มาตรา 17

ผู้ร้องฎีกาว่า บุหรี่ของกลางเป็นของผู้ร้อง ๆ ไม่ได้รู้เห็นเกี่ยวข้องในการกระทำผิดของจำเลย ทั้งจำเลยก็ยังเป็นผู้ยักยอกบุหรี่รายนี้ของผู้ร้อง และศาลได้พิพากษาลงโทษฐานยักยอกในสำนวนอื่นไปแล้ว จึงไม่ควรริบ

ศาลฎีกาเห็นว่า บุหรี่ของกลางรายนี้เป็นบุหรี่ของกลางที่นายยังกาบาจำเลยได้ลักลอบนำเข้ามาในพระราชอาณาจักรโดยเจตนาหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรซึ่งเป็นความผิดตามมาตรา 27 แห่งพระราชบัญญัติศุลกากร 2469 ต้องริบตามพระราชบัญญัติศุลกากร (ฉบับที่ 9) พ.ศ. 2482 มาตรา 16, 17 ซึ่งบัญญัติไว้ชัดว่าให้ริบเสียสิ้นโดยมิพักต้องคำนึงว่าบุคคลใดจะต้องรับโทษหรือหาไม่ผู้เป็นเจ้าของจะมารู้เห็นในการกระทำผิดด้วยหรือไม่นั้นไม่สำคัญ ฎีกาที่ 172/2484 และ 694/2485 ที่ผู้ร้องอ้างไม่ตรงกับคดีนี้ จึงพิพากษายืน