คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 347/2490

นำบุหรี่ต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักร์ โดยเจตนาหลีกเลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรเป็นความผิดตาม พ.ร.บ. ศุลกากร มาตรา 27 บุหรี่ของกลางต้องริบโดยมิต้องคำนึงว่าผู้เป็นเจ้าของจะต้องรู้เห็นในการกระทำผิดด้วยหรือไม่

คดีนี้คงมีปัญหาฉะเพาะเรื่องบุหรี่ซิการ์ของกลางซึ่งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาต้องกันให้ริบโดยถือว่าเป็นของความผิดโดยตรงตาม พ.ร.บ. ศุลกากร (ฉะบับที่ ๙) พ.ศ. ๒๔๔๒ มาตรา ๑๗

ผู้ร้องฎีกาว่า บุหรี่ของกลางเป็นของผู้ร้อง ๆ ไม่ได้รู้เห็นเกี่ยวข้องในการกระทำผิดของจำเลย ทั้งจำเลยก็ยังเป็นผู้ยักยอกบุหรี่รายนี้ของผู้ร้อง และศาลได้พิพากษาลงโทษฐานยักยอกในสำนวนอื่นไปแล้ว จึงไม่ควรริบ

ศาลฎีกาเห็นว่า บุหรี่ของกลางรายนี้เป็นบุหรี่ของกลางที่นายยังกานาจำเลยได้ลักลอบนำเข้ามาในพระราชอาณาจักร์โดยเจตนาหลีกเกลี่ยงการเสียภาษีศุลกากรซึ่งเป็นความผิดตามมาตรา ๒๗ แห่ง พ.ร.บ. ศุลกากร ๒๔๖๙ ต้องริบตาม พ.ร.บ.ศุลกากร (ฉะบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๔๘๒ มาตรา ๑๖, ๑๗ ซึ่งบัญญัติไว้ชัดว่า ให้ริบเสียสิ้นโดยมิพักต้องคำนึงว่าบุคคลใดจะต้องรับโทษหรือหาไม่ ผู้เป็นเจ้าของจะมารู้เห็นในการกระทำผิดด้วยหรือไม่นั้น, ไม่สำคัญ ฎีกาที่ ๑๗๒/๒๔๘๔ และ ๖๙๔/๒๔๘๕ ที่ผู้ร้องอ้างไม่ตรงกับคดีนี้ จึงพิพากษายืน