โจทก์ฟ้องว่า จำเลยรับราชการเป็นพลตำรวจประจำสถานีตำรวจจังหวัดตาก ได้จับนายแฝง นายเนื้อหาว่าไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บเครื่องอุปโภคบริโภคอันต้องควบคุม จำเลยมีหน้าที่ต้องส่งของกลางต่ออำเภอบางระกำเพื่อสอบสวน แต่จำเลยได้ยึดของกลางเหล่านั้นไว้เป็นประโยชน์ส่วนตนเสีย หาได้ปฏิบัติราชการตามหน้าที่ไม่ขอให้ลงโทษ
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นโดยฟังว่า จำเลยจับนายแฝง นายเนื้อที่จังหวัดพิษณุโลกนอกเขตอำนาจหน้าที่ของจำเลย จะถือว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงานกระทำการตามหน้าที่ไม่ได้ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้มีตัวอย่างคำพิพากษาฎีกาที่ 140/2490 วินิจฉัยไว้แล้วว่า ตำรวจเป็นพนักงานสืบสวนคดีอาญา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2(16) และมาตรา 17 ไม่มีบทบัญญัติจำกัดให้ทำการสืบสวนคดีอาญาได้เฉพาะในเขตที่ตนประจำการอยู่ ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นตำรวจอยู่นั่นเอง จึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลล่างให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาพิพากษาใหม่