คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 460/2490

ตำรวจจับผู้กระทำผิด แล้วยึดของกลางไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัวไม่นำส่งเจ้าพนักงานสอบสวนแม้การจับนั้นอยู่นอกเขตท้องที่ที่ตนประจำการก็คงมีความผิดฐานทุจริตต่อหน้าที่(อ้างฎีกาที่ 140/2490)

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยรับราชการเป็นพลตำรวจประจำสถานีตำรวจจังหวัดตาก ได้จับนายแฝง นายเนื้อหาว่าไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บเครื่องอุปโภคบริโภคอันต้องควบคุม จำเลยมีหน้าที่ต้องส่งของกลางต่ออำเภอบางระกำเพื่อสอบสวน แต่จำเลยได้ยึดของกลางเหล่านั้นไว้เป็นประโยชน์ส่วนตนเสีย หาได้ปฏิบัติราชการตามหน้าที่ไม่ขอให้ลงโทษ

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นโดยฟังว่า จำเลยจับนายแฝง นายเนื้อที่จังหวัดพิษณุโลกนอกเขตอำนาจหน้าที่ของจำเลย จะถือว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงานกระทำการตามหน้าที่ไม่ได้ ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้มีตัวอย่างคำพิพากษาฎีกาที่ 140/2490 วินิจฉัยไว้แล้วว่า ตำรวจเป็นพนักงานสืบสวนคดีอาญา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 2(16) และมาตรา 17 ไม่มีบทบัญญัติจำกัดให้ทำการสืบสวนคดีอาญาได้เฉพาะในเขตที่ตนประจำการอยู่ ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นตำรวจอยู่นั่นเอง จึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลล่างให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาพิพากษาใหม่