คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 689/2512

เมื่อลูกจ้างของจำเลยยอมให้ผู้ตายโดยสารไปในรถ. จำเลยจึงต้องร่วมรับผิดในผลแห่งการละเมิดที่ลูกจ้างจำเลยกระทำไปตามทางการที่จ้าง. จำเลยจะอ้างว่าผู้ตายไม่ได้เสียค่าโดยสาร. ไม่ต้องรับผิดต่อผู้ตายตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ลักษณะขนส่ง. หาได้ไม่.

บุตรบุญธรรมยังคงมีสิทธิหน้าที่ต่อบิดามารดา. รวมทั้งหน้าที่อุปการะเลี้ยงดูตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา1535. ฉะนั้น แม้โจทก์จะยกผู้ตายซึ่งเป็นบุตรให้ จ.ผู้ตายยังคงมีความผูกพันต่อโจทก์. เมื่อลูกจ้างจำเลยกระทำละเมิดต่อผู้ตายในทางการที่จ้าง. โจทก์จึงมีอำนาจฟ้อง.

โจทก์ฟ้องว่า นายวิฑูรย์เป็นบุตรโจทก์ทั้งสอง นายเฉลิมลูกจ้างของจำเลยทั้งสองขับรถโดยประมาทเลินเล่อทำให้บุตรของโจทก์ถึงแก่ความตาย นายเฉลิมกระทำละเมิดตามทางการที่จำเลยทั้งสองจ้าง ขอให้จำเลยร่วมกันชดใช้ค่าเสียหายและค่าสินไหมทดแทน 83,663.20 บาท ฯลฯ จำเลยทั้งสองให้การว่านายเฉลิมมิได้ประมาทเลินเล่อ ฯลฯ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันใช้เงิน 42,330 บาทแก่โจทก์ จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยทั้งสองฎีกา จำเลยฎีกาว่า ผู้ตายไม่ได้เสียค่าโดยสาร จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดชอบต่อผู้ตายตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์อันว่าด้วยลักษณะขนส่งนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ความตายของผู้ตายเกิดจากการละเมิดของลูกจ้างจำเลยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในลักษณะละเมิดมิใช่เป็นเรื่องในลักษณะการขนส่ง เมื่อลูกจ้างของจำเลยยอมให้ผู้ตายโดยสารไปในรถจำเลยจึงต้องร่วมรับผิดในผลแห่งการละเมิดที่ลูกจ้างจำเลยกระทำไปตามทางการที่จ้าง จำเลยฎีกาว่า โจทก์ยกผู้ตายให้เป็นบุตรบุญธรรมนายแจ่มแล้วจึงพ้นความผูกพันกับโจทก์ และโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1586 แสดงว่า บุตรบุญธรรมยังคงมีสิทธิหน้าที่ต่อบิดามารดา รวมทั้งหน้าที่อุปการะเลี้ยงดูตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1535 ผู้ตายยังคงมีความผูกพันต่อโจทก์ โจทก์มีอำนาจฟ้อง พิพากษายืน.