คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 725/2491

ศาลล่างพิพากษาประหารชีวิตจำเลย แต่ไม่เพิ่มโทษตามมาตรา 72เพราะโทษสูงสุดแล้ว คงลดฐานสารภาพ 1 ใน 3 จำคุกจำเลยตลอดชีวิตโจทก์ฎีกาว่าไม่ควรลดฐานรับสารภาพเพราะจำเลยจำนนต่อพยาน ดังนี้ ไม่มีประเด็นที่ศาลฎีกาวินิจฉัยถึงเรื่องเพิ่มโทษ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันฆ่าเจ้าพนักงานผู้กระทำตามหน้าที่ ก่อนคดีนี้จำเลยทั้งสองเคยต้องโทษมาแล้วไม่เข็ดหลาบขอให้เพิ่มโทษจำเลยทั้งสองปฏิเสธ แต่รับข้อเคยต้องโทษ สืบพยานจำเลยไปบ้างแล้ว จำเลยที่ 1 รับสารภาพตามฟ้อง ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยที่ 2 หลักฐานไม่พอฟังว่าสมคบกับจำเลยที่ 1 ในการฆ่า จึงมีผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกาย จำเลยที่ 1 ทำผิดดังโจทก์ฟ้อง พิพากษาลงโทษประหารชีวิตตามมาตรา 250 ข้อเพิ่มโทษเพิ่มอีกไม่ได้ เพราะโทษสูงสุดแล้ว แต่ลดฐานรับสารภาพ 1 ใน 3 คงจำคุกจำเลยที่ 1 ไว้ตลอดชีวิต ลงโทษจำเลยที่ 2 ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254, 60, 72

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาคัดค้านเฉพาะข้อที่ลดโทษนายบุตรจำเลยที่ 1 อ้างว่าคำรับสารภาพจำนนต่อพยาน

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลชั้นต้นใช้ดุลพินิจลดโทษจำเลยตามมาตรา 59 ชอบแล้ว พิพากษายืน