คำพิพากษาที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย
ป.อ. ม. 44

ฟ้องว่าจำเลยยิง ก.ตายโดยเจตนา ข้อเท็จจริงได้ความว่าจำเลยเจตนายิง ข. แต่พลาดไปถูก ก. ตายเช่นนี้ ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง ถ้าโจทก์ประสงค์จะให้ศาลลงโทษจำเลยตาม ก.ม.อาญา ม.44 ก็ต้องบรรยายลงไว้ในฟ้องให้ชัดเจน.

การที่จำเลยกับพวกสมคบกันมาเจตนาจะยิงคู่ปรปักษ์ แม้กระสุนปืนของพวกจำเลยยิงไปจะพลาดพวกปรปักษ์แต่ไปถูกผู้เสียหายซึ่งมาดูเหตุการณ์เข้าเช่นนี้.จำเลยซึ่งเป็นฝ่ายพวกผู้ถูกยิงย่อมต้องมีผิดฐานพยายามฆ่าคนตายโดยเจตนาด้วย.

ศาลล่างทั้งสองฟังข้อเท็จจริงว่า ผู้หนึ่งก่อเหตุท้าทายและชกต่อยจำเลย ๆ หนีก็ยังไล่ตามจะทำร้ายอีก จำเลยจึงชักมีดแทงไปเช่นนี้ย่อมถือได้ว่าเป็นการยั่วโทษะจำเลยก่อน หาใช่เป็นกรณีวิวาทกันไม่
การที่จำเลยถูกผู้หนึ่งกดขี่ข่มเหงร้ายแรงด้วยเหตุไม่เป็นธรรม จึงบรรดาลโทษะจะแทงผู้นั้น หากแต่พลั้งพลาดไปถูกผู้ตายซึ่งเข้ามาห้ามเช่นนี้ จำเลยควรได้รับลดหย่อนโทษตาม ก.ม.ดุจกระทำแก่ผู้นั้น
คดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น เมื่อโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี คู่ความจะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้

ตั้งใจฆ่าคนหนึ่งโดยพยายามด้วยความพยาบาทมาดหมาย แล้วยิงอีกคนหนึ่งผิดตัวไปโดยสำคัญผิดว่าเป็นคนที่ตั้งใจจะฆ่าโดยพยายามด้วยความพยาบาทมาดหมายนั้นคนที่ ถูกยิงไม่ตายเพราะกระสุนไม่ถูกที่สำคัญ ดังนี้ถือว่าเป็นการพยายามฆ่าคนให้ตายโดยพยายามด้วยความพยาบาทมาดหมาย
(อ้างฎีกาที่ 186/2466 และ ที่ 650/2471)

ความเข้าใจของผู้ถูกหมายเกณฑ์ว่าวันอาทิตย์เขาคงไม่เลือกกัน เป็นการคิดเอาเองโดยไม่มีมูลที่จะคิดเช่นนั้น จึงไม่เป็นข้อแก้ตัวให้พ้นผิดได้

ขว้างลูกระเบิดเพื่อจะ+ร้ายผู้หนึ่ง แต่พลาดโดนผู้อื่นถึงตายเข้า+นี้ต้องมีความผิดฐาน+คนตายโดยเจตนา+กัน

เข้าใจว่าคนหนึ่งทำร้ายตน แต่ฟันไปอีกคนหนึ่งตาย มีผิดตาม ม.249

เหตุพยาบาทพลั้งพลาดพวกที่ไม่ทราบความพยาบาทมีผิดตาม ม.249 เท่านั้น ตัวการลงโทษไม่เท่ากัน

ตั้งใจยิงคนหนึ่งแต่พลาดไปถูกอีกคนหนึ่ง แต่ผู้นั้นไม่ได้ตายเพราะบาดแผลที่ถูกยิง มีผิดฐายพยายามฆ่าคน

เหตุพยาบาทมาดหมาย พลั้งพลาด เพราะรูปร่างคล้ายกัน