คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
มีด

จำเลยไม่ได้เกี่ยวข้องในการวิวาท เป็นแต่ผู้ยืนดูอยู่ข้างนอก ผู้ตายมาตีจำเลย 2-3 ที่แล้วยังจะตีซ้ำอีก จำเลยจำต้องป้องกันตัวและไม่มีโอกาศที่จะมัวเลือกหาอาวุธอื่นใดมาใช้ได้ทัน จึงต้องใช้อาวุธมีดที่มีอยู่แทงสวนไป ในการที่จำเลยแทงผู้ตายไปในขณะกำลังฉุกละหุก เช่นนี้ หามีเวลาจะเลือกว่าจะแทงให้ถูกตรงไหนไม่ การที่แทงไปถูกท้องเป็นการบังเอิญ หาใช่จำเลยตั้งใจเอาชีวิตผู้ตายไม่และจำเลยแทงผู้ตายเพียงทีเดียวเท่านั้น การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวไม่เกินสมควรแก่เหตุ จำเลยได้รับยกเว้นโทษ.

จำเลยไม่ได้เกี่ยวข้องในการวิวาท เป็นแต่ผู้ยืนดูอยู่ข้างนอก ผู้ตายมาตีจำเลย 2-3 ที่แล้วยังจะตีซ้ำอีก จำเลยจำต้องป้องกันตัวและไม่มีโอกาสที่จะมัวเลือกหาอาวุธอื่นใดมาใช้ได้ทัน จึงต้องใช้อาวุธมีดที่มีอยู่แทงสวนไป ในการที่จำเลยแทงผู้ตายไปในขณะกำลังฉุกละหุกเช่นนี้ หามีเวลาจะเลือกว่าจะแทงให้ถูกตรงไหนไม่การที่แทงไปถูกท้องเป็นการบังเอิญ หาใช่จำเลยตั้งใจเอาชีวิตผู้ตายไม่ และจำเลยแทงผู้ตายเพียงทีเดียวเท่านั้น การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวไม่เกินสมควรแก่เหตุจำเลยได้รับยกเว้นโทษ

ในคดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปีและปรับด้วยเช่นนี้คู่ความจะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงหาได้ไม่
แม้กรณีจะเกิดวิวาททำร้ายกันก็ตาม ถ้าหากปรากฏว่าผู้ใดใช้มีดแทงผู้ตายถึงแก่ความตายแล้วก็ย่อมลงโทษผผู้นั้นฐานฆ่าคนตายได้ดังบัญญัติไว้ตาม ม.253 วรรค 2.

ในคดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปีและปรับด้วยเช่นนี้คู่ความจะฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงหาได้ไม่
แม้กรณีจะเกิดวิวาททำร้ายกันก็ตาม ถ้าหากปรากฏว่าผู้ใดใช้มีดแทงผู้ตายถึงแก่ความตายแล้วก็ย่อมลงโทษผู้นั้นฐานฆ่าคนตายได้ดังบัญญัติไว้ตาม มาตรา253 วรรคสอง

ในกรณีเรื่องสมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายกันนั้น จำเลยจะอ้างเหตุป้องกันตัวขึ้นต่อสู้ให้พ้นผิดหาได้ไม่ แต่ศาลอาจใช้ดุลพินิจวางโทษจำเลยในสถานเบาได้
ในการวิวาทต่อสู้กันอาวุธมีดที่จำเลยใช้แทงผู้เสียหายยาวทั้งด้ามทั้งตัวเพียง 1 คืบเศษ และบาดแผลซึ่งผู้เสียหายถูกแทงที่สำคัญอาจถึงตายได้คงมีแผลเดียวดังนี้ จำเลยย่อมมีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 256(8) เท่านั้นหาใช่ผิดตาม มาตรา 249-60 ไม่

จำเลยและผู้ตายได้พูกเถึยงกัน ผู้ตายชักมีดพกยาว 1 คืบเศษ จำเลยลุกขึ้นยืน ผู้ตายลุกขึ้นยืน จำเลยถอยไปข้างฝาและหยิบขวานที่เหน็บฝาไว้พอผู้ตายเดินเข้ามา จำเลยก็ใช้ขวานทุบศีร์ษะผู้ตาย 1 ที ผู้ตายล้มลงและถึงแก่ความตายนั้น การกระทำของจำเลยเพื่อป้องกันชีวิตของจำเลยให้พ้นภยันตรายซึ่งเกิดขึ้นโดยผิดกฎหมาย ไม่ควรลงอาญาแก่จำเลยตาม ม.50

เกิดต่อว่าโต้เถียงกันเรื่องเล็กน้อย แล้วจำเลยเอามีดของผู้ตายที่วางไว้ใช้ทางแบนตีศีรษะผู้ตายก่อน 2-3 ที เกิดต่อสู้กอดปล้ำกัน จำเลยแทงผู้ตายขณะกอดปล้ำกันชุลมุนเพียง 1 ที ผู้ตายตาย ดังนี้ ฟังว่า จำเลยมิได้เจตนาฆ่ามีความผิดเพียงมาตรา 251

ผู้ตายมีอายุ 30 ปี จำเลยมีอายุ 19 ปีรูปร่างเล็กกว่า ผู้ตาย ผู้ตายได้เกิดโต้เถียง-กับจำเลย มีคนห้าม ผู้ตายก็เดินเลยไป แล้วก็กลับมาหาจำเลยอีก ตรงเข้าพูดกับจำเลยว่าไม่ต้องพูดมาก แล้วผลักจำเลยเซไปกระทบกระถางต้นไม้ พอจำเลยทรงตัวได้ ผู้ตายเข้าต่อยจำเลย พอต่อยได้ทีเดียวจำเลยใช้มีดแทงสวนแล้วจำเลยก็วิ่งหนีไป ผู้ตายวิ่งไปทางเดียวกับจำเลย แล้วล้มลงขาดใจตาย ดังนี้ การที่จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายนั้น เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุไม่มีโทษ./

ผู้ตายถือพลั่วเหล็กไล่ทำร้ายจำเลย จำเลยวิ่งหนีผู้ตายไล่ทันเอาพลั่วตีศีรษะจำเลยแล้วยังแทงซ้ำอีก 2 ที
จำเลยจึงฉวยมีดที่ข้างฝามาใช้ป้องกันตัว ผู้ตายเข้าแย่งมีดจากจำเลยอีก จำเลยจึงเอามีดนั้นแทงผู้ตาย 1ที ผู้ตายถึงแก่ความตายดังนี้ แม้ขณะที่แทงผู้ตายจะได้ทิ้งพลั่วแล้วก็ดี แต่เป็นเวลาที่จำเลยถูกตีและแทงแล้วยังถูกผู้ตายกอดปล้ำแย่งมีด ถ้าผู้ตายแย่งมีดได้ก็อาจแทงจำเลยตาย การกระทำของจำเลยย่อมเป็นการป้องกันตัวไม่เกินสมควรแก่เหตุ อันควรได้รับยกเว้นโทษตามมาตรา 50

จำเลยใช้มีดยาวทั้งตัวทั้งด้าม 27 ซ.ม. ใบมีดยาว 16 ซ.ม. ซึ่งนับว่าค่อนข้างใหญ่มาก แทงด้านหลังผู้ตายโดยเต็มแรง 1 ที ผู้ตายถูกแทงแล้วก็ล้มลงถึงแก่กรรม เกือบจะเรียกได้ว่าทันที ดังนี้ การกระทำของจำเลยย่อมเป็นความผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา.